zondag 29 mei 2016

Heb jij de Harvest Club al ontdekt? Fair fashion in hartje Antwerpen.

Deze blog gaat niet over kleding die ik zelf gemaakt heb maar dit keer wil ik de supertoffe (kleding, sieraden, schoenen-) winkel van een vriendin aan jullie voorstellen.
Sinds november runnen Stefanie en Ilke hun Harvest Club aan de Everdijstraat in Antwerpen.


Het is niet de zoveelste kledingwinkel die bevoorraad wordt met kleding uit een of andere sweatshop, nee, deze winkel is gestoeld op duurzaamheid. In de collectie van deze dames zitten enkel producten die handgemaakt, fairtrade, of zelfs van gerecycled materialen zijn gemaakt. Dit is ook de reden dat ik hun shop even met jullie wil delen: laten we de wereld een stukje duurzamer maken want "who made my clothes?"



Afgelopen vrijdag lukte het me eindelijk om eens langs te gaan in Antwerpen (shame on me, maar de vorige afspraak was de dag van de aanslag in Zaventem...) en ik was direct verkocht door de fantastische collectie.






De winkel is niet groot maar de producten die er hangen zijn groots (met een zachte g)! Hele mooie en unieke kleding, schoenen, tassen, dekens en sieraden van merken als Afriek, I lkeCop, Elsien Gringhuis, Wintervacht, Mud Jeans en Anna Gorke, om er maar een paar op te noemen.
Stuk voor stuk hebben deze merken het doel om de losgeslagen mode-industrie te verduurzamen.

Voor diegenen die nog niet het minste idee hebben waar jouw goedkope jeans of shirts vandaan komen bekijk deze Noorse documentaire en het wordt duidelijk waarom sommige winkels zo goedkoop kleding (kunnen) aanbieden.

Naast verschillende kledingmerken zijn de dames ook verkoper van de skincare producten van Cîme: natuurlijke en eerlijke producten van een Belgisch label, die ook elke maand een workshop verzorgen bij de Harvest Club.

Kortom een supertoffe winkel met een boodschap waar iedereen eens zou moeten binnenstappen!
En wat nu helemaal tof is: komende zomer wordt er ook een winkel in Leuven geopend: ik neem aan dat Stefanie en Ilke jullie daar allemaal eens mogen begroeten? Misschien komen wij elkaar daar ook eens tegen!





PS. sorry voor de magere fotokwaliteit: had enkel mijn gsm bij voor foto's...


zondag 22 mei 2016

Deze kan ook van mijn lijstje worden afgestreept!

Al eerder berichtte ik over de supertoffe stoffenwinkel in Dinan -Tissues Landanais- waar ik me vorige vakantie even heb laten gaan;) Van buiten ziet het er een beetje vervallen uit maar binnen hebben ze honderden mooie stoffen waaronder ook bekende merken. De eigenaar is altijd even vriendelijk maar jammer genoeg schakelt hij bij alle buitenlandse toeristen  over op de Engelse taal want dan waan ik me in een aflevering van "Allo allo" en kan ik hem bijna niet meer verstaan. Ondanks dat ik stug in het Frans blijf antwoorden, blijft hij even koppig in het Engels praten, hahaha. Het is heel vriendelijk bedoeld maar verstaanbaar is anders....
 
Die vakantie kocht ik onder anderen een stofje van Robert Kaufman met het idee er voor mezelf een rok van te naaien. Helaas had ik niet opgelet dat de stof maar 1,10 m breed is en had ik voor mezelf te weinig. Dan maar een jurk voor ons prinsesje: dat ging er makkelijk uit. Ik ging weer voor een patroon uit Stof voor Durf het Zelvers 2 want dat was me hier heel goed bevallen! Ditmaal koos ik voor de gerende rok en geen mouwen (de Anna/Lotte/Lee voor insiders;)) en stak ik een paspelbandje tussen de taillenaad en schoudernaden om de lijnen wat te breken (een half uur nadat ik begonnen was met knippen was ik namelijk al helemaal scheel van die strepen:))
Aan het achterpand wilde ik aan beide zijden van de rits de lijnen haaks op elkaar laten lopen. Na veel gepuzzel tijdens de naailes kwam ik er achter dat het niet kon omdat de lijnen niet schuin genoeg op de stof stonden (zo werd mij verteld...).






Aanpassing van de plannen dus: ik zou proberen om de lijnen aan weerszijden van de rits te laten doorlopen. Het spelden ging goed, bij het knippen klopte alles nog maar helaas... na het naaien is het toch misgegaan.


Wat baalde ik hiervan: de rits zat er zeer strak ik maar de lijnen liepen niet door.. Arghh... Hier kwam de perfectionist bovendrijven: zou ik alles weer uithalen en weer overnieuw beginnen? Ik wist mezelf te overtuigen om het niet te doen maar steeds als ik het rugpand zie denk ik: "hmmm dat had beter gekund..." (Iemand tips?)

Maar wat een verademing toen ik gisteren las dat ik in blogland niet de enige ben met dit probleem;) Onder anderen Lunatiek worstelt er blijkbaar regelmatig mee en ik vond haar blogpost zo herkenbaar! Want iedereen vindt jouw werkstuk prachtig maar zelf blijf je alleen denken aan dat ene ding dat misging (wat de helft van de mensen zelfs niet gaat opvallen!). 
Maar enfin de jurk is af, het prinsesje is blij dus wat is dan het probleem? Niets... alleen de plek waar mijn (en die van vele anderen) lat ligt: veel te hoog!


woensdag 18 mei 2016

Space... the final frontier... op een t-shirt.


Natuurlijk kon ik de broers van pasgeboren Alex niet zonder cadeautje laten!
Het thema stond al snel vast...aangezien dit door mijn zoontje werd voorgesteld opgelegd.
Mijn zoontje en die van mijn vriendin wonen ongeveer 100 km uiteen maar jongens van 5 jaar en het thema ruimte: dat is blijkbaar over de grens op dezelfde leeftijd favoriet als hier;) Ik blogde al eerder over dit thema toen ik het ruimtepak van haar oudste namaakte.
Voor allebei de jongens maakte ik een t-shirt met een digiprintstofje van de ruimte. Voor de oudste gebruikte ik het zelfde stof waarvan ik voor mijn zoontje al eerder een longsleeve had gemaakt. Voor de jongste kocht ik een ander stofje met hetzelfde thema wederom bij Stef's Stoffen.


Natuurlijk zorgde ik ervoor dat mijn kleine vent ook zijn ruimte-shirt aanhad toen we kleine Alex gingen bewonderen.
Het poseren werd een een gekke bedoening met drie van die apen; sommige foto's moesten gecensureerd worden;)

Mocht je je afvragen of de lightsaber van Darth Maul was uitgeschoten in één van de ogen: nee, het gehavende gezicht was gewoon het gevolg van een valpartij op school...










  









 Het patroon dat ik gebruikte voor de shirts komt uit een kinder Burda (zomer 2015). Het is oorspronkelijk een longsleeve maar met het oog op de zomer maakte ik er voor de broertjes korte mouwen met een boordje aan.

Al met al is de missie geslaagd, of wisten de mannen het gewoon: resistance is futile...!

zondag 15 mei 2016

Hoera, Alex is geboren!

Onverwacht was Alex ineens daar, oké hij was nog geen tien dagen te vroeg maar zijn mama had me op het hart gedrukt om niet te stressen en dat hij zeker te laat zou zijn omdat ze haar vluchtkoffertje ditmaal wel klaar had staan;)

Ik was, zoals gewoonlijk ondertussen, nog niet klaar met mijn kraampakket. Ik had het kruippakje al een heel eind af gelukkig! Een erg fijn patroontje van de Kiind-website. Ik gebruikte een mosterdkleurige tricot van Paapii die ik bij Kersenpitje had gekocht: een heel fijne stof om te verwerken!



De stress sloeg even toe bij het eindwerkje: de drukkers. Ik heb me een ongeluk gezocht naar babydrukkertjes in het zwart. Uiteindelijk vond ik ze online maar pasten ze niet in mijn Prymtang; dan maar op de ouderwetse manier met een hamer! (en dus gewoon twee keer op mijn duim slaan, hè!)



Om lekker warm te blijven maakte ik een dekentje met aan de ene zijde petrol velours en de andere kant flamingo's: twee dingen waar de mama fan van is. De flamingo's kocht ik bij Kersenpitje en de velourse stof komt van de Stoffenstraat. Manmanman, wat een lastige stof om te naaien dat velours! Eerst heb ik de paspel aan de katoenen stof genaaid wat natuurlijk geen probleem was, maar toen moest alles aaneen. Ik ben heeeeel lang bezig geweest met speldjes steken want ik dacht: als ik dit nu netjes doe dan kan ik zonder problemen naaien. Mis dus... want ondank de vele speldjes ging het na 20 cm al mis en begon de stof te verschuiven, arghhhh!
Uiteindelijk heb ik een randje soluvlies eronder gelegd en was het probleem opgelost.





Verder maakte ik ook nog een legging en zeverdoekje uit bootjesstof van Stef's Stoffen (sorry kon niet stoppen met naaien...). Het patroon wat ik gebruikte voor het broekje is een Ottobre model dat ik aanpaste door er een band met koordje en boordjes toe te voegen.
Het model van het zeverdoekje kwam van Pieke Wieke.


Het laatste cadeautje voor de knappe man was een tutkoord die ik al eerder in kraampakketten deed en waar ik veel positieve reacties op heb gekregen. Het Happy Girls lint komt van Bora en wordt hier door de kinderen Pippi-lint genoemd;) Dat is ook de reden dat ik voor dit lint koos: de broertjes van Alex knuffelen allebei met een echte Zweedse Pippi-pop die helemaal favoriet is en waar ik eigenlijk wel jaloers op ben;) Misschien moet ik het lint ook eens op een kleedje voor mezelf gebruiken?



Natuurlijk kregen de grote broers ook een cadeautje maar dat is voor de volgende blog!

zondag 8 mei 2016

1, 2, 3, 4 hoedje van...

En plots was daar na alle regenbuien de zon. En dan niet een schuchter zonnetje dat af en toe achter een wolk uit piept, nee gewoon volle kracht, dagen aan een stuk!
Wat een geluk nog, de laatste week van de vakantie!
Op deze plotse omslag van het weer was ik niet helemaal voorbereid (niet dus...) en dus had ik de zonnehoedjes van de kinderen nog niet paraat.
Aangezien ze allebei een bril hebben en zoonlief zo'n sterke glazen dat hij er een bos mee in brand zou kunnen steken, doe ik ze met zo'n zon toch het liefste een hoedje op.

Dan maar zelf maken! Ik had al een tijdje het patroon van Sew Natural uitgeprint klaarliggen maar het was weer zo'n projectje dat steeds terzijde werd geschoven omdat feestkledij of kraamcadeaus eerst af moesten...

Voor zoonlief nam ik de kleutermaat maar toen we hem paste zakte hij wel erg ver over zijn ogen. Ik haalde 1,5 cm van de middelste rand af en toen vond meneer hem wel fijn om te dragen.  Ik gebruikte wat restjes die ik nog over had van een geboorteslinger. De stofjes heb ik lang geleden op de stoffenmarkt in Eindhoven gekocht.



Voor dochterlief, die een heel klein bolletje heeft voor haar leeftijd, maakte ik een dreumesmaat, die perfect past. De buitenkant werd uit Petit Pan stof geknipt die ik bij Kersenpitje had gekocht. De binnenkant effen roze omdat dat wat makkelijker combineert met allerlei kledingstukken dan nog een drukke print.





Het Petit Pan stofje had ik gekocht met bedoeling een rokje ervan te maken dus nu was het moment! Geheel toevallig (serieus!) had ik bij Stef's Stoffen een felroze/oranje elastiek gekocht die er perfect bij past.
Natuurlijk (het was laat op de avond) dacht ik niet helemaal goed na en stikte ik de elastiek vast met een rechte steek, wat niet zo handig is. Bij het passen vanmorgen bleek dat de elastiek (ondanks drie keer meten) te wijd was. Een goede reden om ook de rechte steek meteen te vervangen voor een zigzagsteek.


Ik vind het wel altijd lastig om de elastiek aan de achterzijde mooi aan elkaar te naaien, deze keer trok de naald aan het binnenelastiek en komt er dus een stukje witte binnenelastiek door het roze heen, boehoe...
Hopelijk heeft iemand tips voor de ideale manier?

De onderkant werd afgewerkt met een lintje van het Stoffeparadijs want het was nog niet roze genoeg;)




PS. Zoonlief was ook heel creatief deze moederdag: ik kreeg een ketting met allerlei verschillende knoopjes eraan!






zondag 1 mei 2016

Driewerf hoera voor het Liv rokje!!!

Het lag al een hele tijd klaar om te maken maar het kwam er niet van: het Liv rokje van Sofilantjes.
Aangezien ik een tijdje terug had geoefend met vrij borduren op de machine lag er een geborduurde  zebra te wachten om tot een kledingstuk te worden omgetoverd.
Van het roze stofje had ik eerder al een sweater gemaakt (ver voordat ik deze blog startte en dus al te verwassen om op de foto te gaan;))
Vanwege het borduursel heb ik de zakjes achterwege gelaten en de onderkant stikte ik met een rechte steek in plaats van de siersteek die ik normaal gebruik.




De tweede versie maakte ik uit een stofje dat dochterlief zelf had uitgekozen uit de couponnenbak bij Stef's Stoffen.
Het zou niet mijn eerste keuze zijn geweest maar ze was meteen verliefd op de hondjes...
Weer maakte ik een versie zonder zakjes en gebruikte ik in plaats van boordstof elastiek. Ik vind het erg lastig om dit mooi aaneen te naaien middenachter, heeft iemand tips?
Om het nog meisjesachtiger te maken (alsof dat nodig was!) naaide ik aan de onderzijde nog een sierlintje.


Een stralende dochter toen het af was, dus weer in de roos geschoten!
Helaas kwam ik er achteraf pas achter dat de 98/104 haar nog wel erg ruim zit dus naaide ik een derde versie in maat 86/92. 
Opnieuw een stofje van Stef's Stoffen: een digitale cactusprint! Nu maakte ik er wel zakken in omdat dit zo lekker afstak tegen het groen van de cactussen.
De zakken en de zoom werden met mijn favoriete sierstiksel vastgezet. Ik naaide aan de onderzijde een randje soluvlies mee zodat het stiksel ook op de tricot heel regelmatig wordt.



Ik ben er erg blij mee want het is goed gelukt, en eigenlijk ben ik ook best wel jaloers op het vrolijke rokje:)
Wat een fijn patroontje is het toch! Ik ben erg benieuwd naar de andere patronen van Sofilantjes: hebben jullie tips over welk patroon eerst te kiezen?