zondag 22 mei 2016

Deze kan ook van mijn lijstje worden afgestreept!

Al eerder berichtte ik over de supertoffe stoffenwinkel in Dinan -Tissues Landanais- waar ik me vorige vakantie even heb laten gaan;) Van buiten ziet het er een beetje vervallen uit maar binnen hebben ze honderden mooie stoffen waaronder ook bekende merken. De eigenaar is altijd even vriendelijk maar jammer genoeg schakelt hij bij alle buitenlandse toeristen  over op de Engelse taal want dan waan ik me in een aflevering van "Allo allo" en kan ik hem bijna niet meer verstaan. Ondanks dat ik stug in het Frans blijf antwoorden, blijft hij even koppig in het Engels praten, hahaha. Het is heel vriendelijk bedoeld maar verstaanbaar is anders....
 
Die vakantie kocht ik onder anderen een stofje van Robert Kaufman met het idee er voor mezelf een rok van te naaien. Helaas had ik niet opgelet dat de stof maar 1,10 m breed is en had ik voor mezelf te weinig. Dan maar een jurk voor ons prinsesje: dat ging er makkelijk uit. Ik ging weer voor een patroon uit Stof voor Durf het Zelvers 2 want dat was me hier heel goed bevallen! Ditmaal koos ik voor de gerende rok en geen mouwen (de Anna/Lotte/Lee voor insiders;)) en stak ik een paspelbandje tussen de taillenaad en schoudernaden om de lijnen wat te breken (een half uur nadat ik begonnen was met knippen was ik namelijk al helemaal scheel van die strepen:))
Aan het achterpand wilde ik aan beide zijden van de rits de lijnen haaks op elkaar laten lopen. Na veel gepuzzel tijdens de naailes kwam ik er achter dat het niet kon omdat de lijnen niet schuin genoeg op de stof stonden (zo werd mij verteld...).






Aanpassing van de plannen dus: ik zou proberen om de lijnen aan weerszijden van de rits te laten doorlopen. Het spelden ging goed, bij het knippen klopte alles nog maar helaas... na het naaien is het toch misgegaan.


Wat baalde ik hiervan: de rits zat er zeer strak ik maar de lijnen liepen niet door.. Arghh... Hier kwam de perfectionist bovendrijven: zou ik alles weer uithalen en weer overnieuw beginnen? Ik wist mezelf te overtuigen om het niet te doen maar steeds als ik het rugpand zie denk ik: "hmmm dat had beter gekund..." (Iemand tips?)

Maar wat een verademing toen ik gisteren las dat ik in blogland niet de enige ben met dit probleem;) Onder anderen Lunatiek worstelt er blijkbaar regelmatig mee en ik vond haar blogpost zo herkenbaar! Want iedereen vindt jouw werkstuk prachtig maar zelf blijf je alleen denken aan dat ene ding dat misging (wat de helft van de mensen zelfs niet gaat opvallen!). 
Maar enfin de jurk is af, het prinsesje is blij dus wat is dan het probleem? Niets... alleen de plek waar mijn (en die van vele anderen) lat ligt: veel te hoog!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten